من او

 

این همه عشق که تو دادی به من

همه اش مال خودت

من تمنا دارم

تو فقط

کامم ده

که به آن محتاجم

این همه عشق که تو دادی به من

همه اش مال خودت

من تمنا دارم

تو فقط

کامم ده

که به آن محتاجم

این همه لطف که به من میکردی

همه اش مال خودت

من تمنا دارم

که بمانم به برت

که نگذاری من

دل به کس بسپارم

من وفا خواهم ز خود

ای وفا دار به من

من جفای خود را

به که گویم محبوب

بی وفایی بس نیست

خانه ات را کردم

چون چادر شب

تو بیا ای محبوب

چادرش را بردار

تو مرا دوست داری

تو مرا آسایش

تومرا آرامش

من تورا رد کردم

من به مهرت دل

من به عشقت جان

من به نامت کام

نسپردم تنها

تو بیا ای محبوب

من تمنا دارم

تو بیا ای محبوب

چادرش را بردار

تو مرا خواندی به برت

من جفا میکردم

من وفای تورا با جفا میدادم

تو بیا ای محبوب

زجفایم بگذر

دست سرد دلم و

تو بیا گرمش کن

چادرش را بردار

تاجی از گل بگذار

کفش دوری زخودت

تو زپایم در آر

تو مرا در اغوش

تو مرا کامم ده

تو به سوگند خودت

تو مرا راهم ده

                                                                       20/5/1390MALOO